نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
دانشیار گروه حقوق دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
چکیده
تازه های تحقیق
نتیجهگیری
در این پژوهش نتایج ذیل بهدستآمده:
1- حکم وضعی به معنای ضمان پزشک در حالات زیر میباشد:
الف) اگر پزشک در علم طبابت حاذق نباشد و موجب سقطجنین شود، یا عیبی و تلفی در این راستا ایجاد کند.
ب)اگر پزشک علم طبابت داشته باشد؛ ولی در طبابت مقصر باشد و تلف یا عیب بر جنین یا بر مادر او سرایت کند.
ج)اگر علم طبابت داشته باشد و تقصیر نداشته باشد، ولی بدون اجازه طبابت کند و تلف یا ضرری متوجه جنین یا مادر او شود.
2- اگر پزشک مهارت عملی و علمی مطلوب را نداشته باشد و یا با دارا بودن مهارت بدون اخذ برائت و اذن بیمار یا ولی او اقدام به معالجه کند و موجب سقطجنین یاتلف گردد ضامن خواهد بود. اما باوجود اذن در معالجه و رعایت مقررات و موازین علمی پزشکی اقدام کند؛ ولی اتفاقاً باعث سقط یا تلف شده باشد، بین فقها اختلاف نظر وجود دارد.
3- از دلایل عدم ضمان پزشک احسان پزشک در معالجه است «ما علی المحسنین من سبیل و هل جزاء الاحسان الا الاحسان» و نباید احسان کننده ضامن دانست، و نیز شرعاً موظف به درمان بیمار بوده و تعهدی به حصول نتیجه بهبودی نیست، فقط بر او لازم است در حدود متعارف سعی کند و اگر در این صورت او را ضامن دانست موجب امتناع پزشکان از معالجه میگردد، ضمان به دلیل وجود رضایت و اذن و مشروعیت طبابت ساقط میگردد.
4- حکم تکلیفی پزشک و کادر پزشکی بر اساس جواز یا عدم جواز سقط است، در موارد و صورتهایی که سقطجنین مشروعیت ندارد پزشک حق ندارد عمل سقط را انجام دهد و اقدام او به سقطجنین حرام است؛ هرچند مادر جنین از او بخواهد و در صورتهایی که سقطجنین جایز باشد برای پزشک نیز جایز است به سقط اقدام کند.
پیشنهاد: پیشنهاد میشود که مسئولیت پزشک مبتنی بر تقصیر مفروض دانسته شود، به این معنی که پزشک در صورت ایراد خسارت ناشی از معالجه مستقیم یا صدور دستور معالجه مسئول شناخته شود، مگر اینکه عدم تقصیر او به اثبات رسد.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Abortion may be motivated by the concealment of the heinous act of adultery and the preservation of family honor, the necessity of saving the mother's life when the continuation of pregnancy threatens the life of the mother or the fetus, the prevention of the transmission of genetic disorders like hemophilia, the avoidance of the birth of a malformed child, the prevention of the inheritance of genetic traits, and so on. The religious ruling (hukm) on the physician's responsibility can be studied from two perspectives. First, the legal (wad'i) ruling and the physician's responsibility in abortion, which varies based on the physician's knowledge, skills, and competence. Second, the ethical (taklifi) ruling on the physician, which differs based on the motivations for the abortion. In this regard, the ethical ruling and the physician's responsibility or exemption from responsibility are contingent on the legitimacy or illegitimacy of the abortion. According to some jurists, the necessary causes and circumstances justifying the abortion must be conclusively established, and the resulting benefits must outweigh the prohibition. Therefore, understanding the legal and ethical rulings on the physician and the resulting responsibilities in the aforementioned cases is deemed necessary. The present paper, recruiting a descriptive-analytical approach, examines the physician's and medical staff's responsibility regarding abortion in various cases.
کلیدواژهها [English]